Een warme, zonnige dag, getemperd door de koele boomschaduw van de Tolhuistuin. Drie sprekers, die verschillende soorten wijsheid vertegenwoordigen: lange praktische ervaring met handen in de grond; voorouderlijke verhalen die door de eeuwen heen zijn doorgegeven; ijverig onderzoek. Samen weven ze een vruchtbaar tapijt van historische en hedendaagse betekenis, waarbij ze vele gebieden van het leven raken die om vernieuwing vragen: de koloniale geschiedenis en de dekolonisatie van onze geest; extractieve, intensieve landbouw versus bioregionaal passende teelt die de biodiversiteit voedt; gelokaliseerde productie en consumptie in plaats van hoogwaardige producten die zijn ontworpen voor de export. Al deze ideeën worden gefocust door de lens van voedsel, hoe het ons vormt en in stand houdt. De drie verhalenvertellers worden gevolgd door een praktijk in kleine groepen die onze vooroordelen uitdagen met name over wat we eten. Eenmaal onderweg naar huis neem ik veel mee om op te kauwen, in gedachten, hart en gedrag.

Het Manifestatie festival draaide dit jaar om gemeenschap en verbondenheid, met voedsel als centrale factor. Voedsel, een veelzijdig thema, werd gekoppeld aan regeneratie op diverse niveaus, van herstel van landschappen en dekolonisatie tot persoonlijke gezondheid. Het festival bood intellectuele uitdagingen via workshops en tegelijkertijd faciliteerde het waardevolle uitwisselingen tussen mensen. Regeneratie werd belicht vanuit verschillende perspectieven, zoals de impact op het landschap door groenteboeren, persoonlijke groei en heling via ‘griefwork’, en de historische context van koloniale specerijen die hun weg vonden naar onze regio.

Maya ontdekte de Manifestatie vorig jaar als bezoeker en werd aangetrokken tot de holistische benadering van natuurbehoud en regeneratie. Met haar achtergrond in natuureducatie raakte ze zo geïnspireerd dat ze zich aansloot bij de Regeneratie Coöperatie. Dit jaar speelde Maya een actieve rol in de organisatie van het evenement, waarbij ze tijdens het festival hielp en meedacht over het thema.

Maya deelde haar ervaring dit jaar: “We bouwen aan een nieuwe cultuur waarin actieve betrokkenheid bij elkaar en de wereld centraal staat. De manier waarop we hier met elkaar omgingen en een ruimte creërden waarin mensen gewoon zichzelf konden zijn en kennis konden delen, voelde als een daad van bijna rebelse aard. Wij koesterden die dagen wat op dat moment nodig was om belangrijke protestacties zoals de A12-blokkade te voeden en te ondersteunen. Allebei, de protesten en het voeden van die protesten, zijn nodig om een regeneratieve beweging op te bouwen en daarom was de zondag ook speciaal gericht op het verwelkomen van activisten om bij te komen.”

Talitha, een toegewijde bezoeker uit Wageningen, heeft alle edities van de Regeneratie Manifestatie bijgewoond. Als zelfstandig grafisch ontwerper werkt ze met een kritische blik op het kapitalisme en probeert ze via haar werk meer positieve verbindingen tussen mens en natuur te bevorderen. Ze werd voor het eerst aangetrokken tot de Regeneratie Manifestatie vanwege het brede en allesomvattende karakter van regeneratie.

Ze deelt waarom: “Vooral omdat het zo breed is en terugkomt in alles. Hoe je naar jezelf kijkt. Hoe je omgaat met je omgeving. En hoe we als mensen weer meer in verbinding met de natuur kunnen komen. Regeneratie zoekt niet één oplossing voor al onze problemen, maar onderzoekt juist alle verschillende mogelijkheden die kunnen bijdragen. Regeneratie is voor iedereen anders en toch weet het mensen te verbinden. Vorig jaar was ik heel druk met zo veel mogelijk workshops bezoeken, maar dit jaar lag de focus veel meer op een balans tussen leren, verbinden en genieten.”

In de Nederlandse cultuur krijgt verbinden met voeding doorgaans niet veel aandacht. Het festival brak met die gewoonte door drie uur te wijden aan eten op zondag, dit alles vergezeld van live muziek. Maya en Talitha deelden samen een gedenkwaardig moment waarbij ze in stilte, samen met andere gasten aan een lange tafel, van een toetje genoten terwijl Puck Cézanne gitaar speelde en zong. Deze ervaring bracht een vredig gevoel van verbondenheid te midden van de bruisende energie van het festival en was voor beiden een hoogtepunt.